به انگلیسی (Startup ) مخفف startup  company و به معنی شرکت نوپا می باشد. طبق تعاریف به یک شرکت یا یک مشارکت و یا یک سازمان موقت گفته می‌شود که در جهت جستجوی راه حلی برای یک مدل کسب و کار قابل توسعه و تکرار پذیر راه اندازی می شود.

این شرکت‌های تازه ایجاد شده و در فاز توسعه و تحقیق برای بازاریابی قرار دارند و در دوره ی حباب دات کام محبوب شدند. شرکت‌های نوپا معمولاً مبتنی بر ایده‌هایی ریسک‌ پذیر هستند که مدل کسب و کارشان مشخص نیست و بازار هدفشان نیز در حد فرض است. شرکت‌های نوپا می‌توانند در هر حوزه ‌ای ایجاد شوند، ولی اغلب به شرکت‌هایی گفته می‌شود که رشد سریعی دارند و در زمینه تکنولوژی فعالیت می‌کنند.

کارهای نوپا می‌توانند در هر شکلی ایجاد شوند اما گفتیم که  لفظ کار نوپا اغلب برای شرکت‌هایی به کار می‌رود که رشد سریعی دارند و در زمینه ی تکنولوژی فعالیت می‌کنند. سرمایه‌گذارها بطور کلی به آن دسته از کار هایی جلب می‌شوند که نسبت خطر به سود بالایی دارند و مقیاس‌پذیرتر هستند. بنا بر این آنها هزینهٔ راه‌اندازی کمتر، ریسک زیاد و توان بالقوهٔ بالایی برای برگرداندن سرمایه دارند. معمولاً یک کار نوپای موفق قابلیت رشد بیشتری نسبت به یک شرکت جا افتاده دارد، یعنی می‌تواند با سرمایه‌ ای کمتر، نیروی کار یا زمینه ی رشد بیشتری نسبت به شرکت‌های قدیمی داشته باشد.

سرمایه اولیه

کارهای نوپا گزینه‌های مختلفی برای پیدا کردن سرمایه مورد نیاز خود دارند. شرکت‌ها یا افراد سرمایه‌گذار می‌توانند به کار های نوپا  با تبادل پول نقد در برابر سهام کمک کنند تا فعالیت خود را شروع کنند. در عمل خیلی از کارهای نوپا توسط بنیانگذارانشان سرمایه‌گذاری می‌شوند.

وظیفهٔ مهم در راه اندازی یک کسب و کار، تحقیق برای اعتبار، ارزیابی و توسعه ایده یا مفاهیم کسب و کار است. اگر ارزش یک شرکت بر اساس تکنولوژی آن شرکت باشد، مهم است که بنیانگذاران از مالکیت معنوی ایده‌های خود حفاظت کنند.

 چالش های پیش رو

از چالش‌های راه‌اندازی یک کسب و کارنوپا، سرمایه، نیروی انسانی و هزینه اجاره دفتر کار است. برای همین بسیاری از استارتاپ‌ها برای کاهش این هزینه‌ها از خدمات دفتر کار مجازی استفاده می‌کنند.